7 maja, 2025

Ślub humanistyczny, cywilny czy konkordatowy – co wybrać i dlaczego?

Kiedy podjęliśmy decyzję o ślubie, wydawało się, że to dopiero początek naszych wyborów. Okazało się jednak, że jeszcze zanim zaczniemy planować suknię, salę czy zaproszenia, musimy odpowiedzieć sobie na jedno bardzo ważne pytanie – jaki rodzaj ceremonii będzie dla nas odpowiedni? Ślub cywilny, konkordatowy, a może humanistyczny? Każdy z nich niesie ze sobą zupełnie inną energię, inne znaczenie i inny wymiar formalny. Wybór wcale nie był oczywisty, ale im bardziej się w niego zagłębialiśmy, tym bardziej rozumieliśmy, że to nie tylko kwestia dokumentów, lecz przede wszystkim wyraz naszych wartości, przekonań i tego, jak chcemy przeżyć ten dzień.

Ślub cywilny – prostota i formalność

Ślub cywilny to forma najbardziej uniwersalna i dostępna. Dla wielu z nas był to wybór naturalny – prosty, szybki, konkretny. Zawierany przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego, ma moc prawną i nie wymaga dodatkowych ceremonii religijnych czy symbolicznych. Często pary decydują się na tę opcję, kiedy chcą, by ich związek był oficjalnie uznany przez państwo, ale nie mają potrzeby wchodzenia w sferę duchową czy religijną.

Naszym zdaniem ślub cywilny ma swój urok – zwłaszcza kiedy przenosi się go poza urząd, do ogrodu, pięknej sali lub innego wyjątkowego miejsca. Coraz więcej USC umożliwia takie rozwiązania. To dobra opcja dla tych, którzy cenią sobie prostotę, formalną przejrzystość i możliwość zorganizowania wszystkiego w krótkim czasie.

Ślub konkordatowy – dwa w jednym

Jeśli zależy nam zarówno na aspekcie duchowym, jak i formalnym, ślub konkordatowy wydaje się być naturalnym wyborem. To połączenie ceremonii religijnej – zazwyczaj kościelnej – z cywilną mocą prawną. Zawierając ślub konkordatowy, jednocześnie stajemy się małżeństwem w oczach Kościoła i państwa.

Dla wielu par to wybór głęboko zakorzeniony w tradycji i wierze. W naszym przypadku oznaczałby powrót do dzieciństwa, do kościoła, w którym byliśmy chrzczeni czy bierzmowani, do wzruszających rytuałów znanych z rodzinnych ślubów. Ale trzeba też wiedzieć, że ślub konkordatowy wiąże się z dodatkowymi formalnościami, takimi jak zaświadczenie o odbyciu nauk przedmałżeńskich czy zgodność terminów z parafią i urzędem.

To dobra opcja, jeśli wiara stanowi dla nas istotną część tożsamości, a tradycja niesie wartość, którą chcemy pielęgnować także w naszym wspólnym życiu.

Ślub humanistyczny – osobisty i symboliczny

Ślub humanistyczny to forma jeszcze stosunkowo mało znana w Polsce, ale coraz bardziej zyskująca na popularności. Dla nas był to najbardziej poruszający koncept – ceremonia stworzona w całości pod nas, nasze słowa, naszą historię i nasze wartości. Nie ma tu sztywnych reguł, nie ma religijnych odniesień, ale jest przestrzeń na prawdziwe emocje.

To uroczystość prowadzona przez mistrza ceremonii, która może odbyć się w dowolnym miejscu – na leśnej polanie, nad jeziorem, w domowym ogrodzie. Można ją wypełnić własnymi przysięgami, symbolicznymi gestami, muzyką, która coś dla nas znaczy. Dla wielu par to sposób na pełne wyrażenie siebie – bez scenariusza, bez instytucji, za to z ogromną autentycznością.

Trzeba jednak pamiętać, że ślub humanistyczny nie ma w Polsce mocy prawnej – by być oficjalnie małżeństwem, trzeba wcześniej lub później wziąć ślub cywilny. Dla nas nie byłby to problem – bo sercem tej ceremonii byłaby właśnie treść, którą sami stworzymy.

Co wybrać – sercem, rozumem czy tradycją?

Wybór rodzaju ślubu to nie tylko kwestia formalności, ale głęboko osobista decyzja. Dla niektórych najważniejsza będzie legalność i prostota – wybiorą ślub cywilny. Inni nie wyobrażają sobie ceremonii bez duchowego wymiaru – ślub konkordatowy będzie naturalną drogą. A jeszcze inni – tacy jak my – mogą zapragnąć czegoś, co w pełni odda ich indywidualność i wyjątkową historię – i wtedy ślub humanistyczny okaże się strzałem w dziesiątkę.

Najważniejsze, by ta decyzja była nasza. Nie narzucona przez rodzinę, nie zrobiona „bo tak się robi”, tylko przemyślana i zgodna z tym, kim jesteśmy. Bo ten dzień – bez względu na formę – powinien być początkiem drogi, którą chcemy iść razem, a nie kompromisem między oczekiwaniami innych.

Ślub za granicą – praktyczny poradnik dla par planujących ceremonię w Grecji, we Włoszech lub na Islandii Mikroślub i wesele kameralne – moda, która zostaje na dłużej